کشف اندام جدید در بدن انسان با نام اینترستیتیوم توسط محققان دانشگاه هاروارد

۲۱ فروردین ۹۷ اخبار

به تازگی محققان دانشگاه هاروارد موفق به کشف اندام جدید در بدن انسان شده اند که پیش از این کسی از وجودش خبر نداشت. این اندام جدید اینترستیتیوم (Interstitium) نامیده شده است. اینترستیتیوم در جای خاصی از بدن نیست و در واقع در همه جای آن گسترده شده است و می تواند توضیحی برای برخی ابهامات پزشکی از علت چروک های پوستی گرفته تا دلایل گسترش سرطان باشد.

این اندام جدید در بدن انسان که اینترستیتیوم نام دارد، شبکه ای بزرگ از فضاهای متخلخل پر از مایع است که ریه ها، دستگاه گوارش، رگ های خونی و بسیاری از اندام های دیگر را احاطه کرده است. شکل زیر نشان می دهد که چگونه این فضاها توسط پیوند های کلاژنی احاطه شده با لایه سلولی پشتیبانی شده اند.

کشف اندام جدید با روش PCLE

معمولا زمانی که دانشمندان علوم جدیدی را کشف می کنند، این کشف درنهایت به گسترش تکنولوژی می انجامد. در سال ۲۰۱۵، دکتر دیوید کار-لوک (David Carr-Locke) و دکتر پترس بنیاس (Petros Benias) از تکنولوژی جدید تصویربرداری به نام میکروسکوپی اندام داخلی به کمک لیزر کانونی مبتنی بر پروب pCLE (مخفف عبارت probe-based confocal laser endomicroscopy) استفاده کردند تا کانال صفراوی بیمار را برای تشخیص سرطان، بررسی کنند.

این دستگاه شامل یک دوربین کوچک است که داخل لوله ای تعبیه شده است که آندوسکوپ نامیده می شود. این آندوسکوپ برخلاف سایر نمونه های موجود از یک لیزر به همراه یک آشکارساز تشکیل شده است و با تابش لیزر روی بافت ها، الگوی نور فلورسنت بازتابی توسط آشکارساز جمع آوری شده و در رایانه مورد تحلیل قرار می گیرد. این امر به محققان اجازه می دهد تا بتوانند نمایی میکروسکوپی از بافت زنده بدون نیاز به جدا کردن نمونه ای از آن داشته باشند.

در هنگام کار با pCLE پزشکان متوجه چیز عجیبی شدند: یک سری حفره های متصل به هم و پر از مایع در اطراف لایه بافت وجود داشت که با چیزی که دانشمندان با آن آشنا بودند مطابقت نداشت.

برای توضیح بیشتر، ما همیشه تصور می کردیم که دستگاه گوارش، ریه ها، عضلات و سایر اعضای بدن با دیواره متراکم کلاژن احاطه شده اند – همان بافت های قوی و فیبری شکلی که رباط ها و تاندون ها را تشکیل داده اند. اما یافته جدید چیزی متفاوتی بود.

آنها بافت را برای یک متخصص پاتولوژی فرستادند تا آن را به لایه های نازک تقسیم کند و دانشمندان بتوانند بافت ها را زیر میکروسکوپ بررسی کنند. اما وقتی که آنها به بافت نگاه کردند، اتفاق عجیبی روی داده بود و حفره ها ناپدید شده بودند.
پزشکان یک تیم تحقیقاتی را استخدام کردند و این تکنولوژی جدید را در مجرای صفراوی بیماران مبتلا به سرطان که آن را برداشته بودند مورد آزمایش قرار دادند. باز هم pCLE شبکه هایی از فضاهای متخلخل پر شده از مایع در بافت همبند در اطراف اندام ها را نشان می داد.

اما این بار، آنها نمونه ها را قبل از برش به سرعت فریز کردند، سپس هر یک را زیر میکروسکوپ بررسی کردند. حفره های پر از مایع به صورت مشخصی قابل روئیت بودند.

معلوم می شود تاکنون هرگاه، زمانی که پاتولوژیست ها و یا تقریبا هر دانشمند دیگری تلاش می کرند که این نوع بافت ها را زیر میکروسکوپ بررسی کنند، بافت ها پس از برش دادن از مایع تخلیه می شدند و در نتیجه فضاهای متخلخل روی هم فرو می ریختند و به طور مؤثری زیر میکروسکوپ نامرئی می ماندند.
هنگامی که این فضاها کشف شدند، شناسایی آنها در سراسر بدن کار ساده ای بود. آنها در نوار بین عضلات، در اطراف رگ ها و شریان ها، زیر سطح پوست، پوشش دستگاه گوارش، اطراف ریه ها و سیستم ادراری وجود داشتند.
در تاریخ ۲۷ مارس ۲۰۱۸ محققان اعلام کردند که این شبکه وسیع و به هم پیوسته شامل بخش های متخلخل پر از سیال، به علت مایعی که داخل شکاف ها قرار دارد اینترستیتیوم نامگذاری شده است. این کشف چه فوایدی برای ما دارد؟

مایع بین سلولی مدتهاست که در علم پزشکی شناخته شده است. در واقع حدود یک سوم بدن ما از آب تشکیل شده است و این شامل نیمی از سلول های بدن می شود. اما این اولین بار است که محققان شبکه ای را تعریف کرده اند که این مایع بینابینی را به عنوان ارگانی در خود دارد. البته عنوان نامیدن عضو برای Interstitium در حال حاضر به صورت غیر رسمی می باشد و به گفته پایگاه LiveScience، محققان باید به اندازه کافی این موضوع را مطالعه کنند تا بتوانند در مورد تعریف درست این شبکه و معرفی آن به عنوان اندامی جدید، به توافق برسند.

اما صرف نظر از آنچه گفته شد، کشف این که بزرگراه سیال متحرک در بدن، می تواند برخی اسرار پزشکی را آشکار کند. برای مثال، این اندام می تواند علت این امر را توضیح دهد که چرا احتمال گسترش سرطان به گره های لنفاوی پس از وارد شدن به یکی از این فضاها بیشتر است.

Interstitium منبع لنف، مایع حاوی سلول های ایمن ساز و مبارز با عفونت ها می باشد و به سیستم لنفاوی تخلیه می شود. عملکرد دیگر ارگان جدید می تواند در دوران پیری نمود پیدا کند: سلول ها و پیوندهای کلاژنی بین سلولی ، طی سال ها شکسته می شوند، که می تواند باعث ایجاد چین و چروک پوست و همچنین مشکلاتی در مفاصل در دوران میانسالی گردد.

علم همیشه به صورت برنامه ریزی شده پیشرفت نمی کند و تاکنون اتفاقات تصادفی نیز در توسعه آن تاثیرات زیادی داشته اند. همچنین چیزهای زیادی درباره بدنمان وجود دارد که ما هنوز درباره آن چیزی نمی دانیم.

منبع: نت نوشت

اشتراک گذاری در تلگرام